Doorgaan naar hoofdcontent

In memoriam: Rob Langereis

Rob Langereis heeft lang meegereisd in de Nederlandse jazz. Bezoekers van de Tor in Enschede kennen hem waarschijnlijk het meest recent van zijn werk met de Dual City Concert Band. Rob was een flexibele muzikant, in de jazz met ensembles van diverse stijlen, maar ook daarbuiten. Zo speelde hij eind jaren zeventig bij Jasperina de Jong en hielp hij Wim T. Schippers mee om diens alter ego Jacques Plafond gestalte te geven. Maar de jazz maakte toch de hoofdmoot van zijn muzikale loopbaan uit. Binnen de jazz speelde Langereis met ensembles van de meest uiteenlopende stijlen. In 1965 maakte hij deel uit van het trio van Louis van Dijk Hij speelde in 1966 bij het Misha Mengelberg/Piet Noordijk kwartet op het Newport Jazz Festival. Het resultaat van die samenwerking is terug te vinden op Journey : Jazz at the Concertgebouw 1966. Maar in de loop der jaren konden ook het Wim Overgauw Quartet, het Cees Slinger Octet en het trio Frans Elsen op zijn begeleidende en solerende rol rekenen.

Met het Metropole Orkest speelde hij van 1 september 1978 tot 31 Mei 1999, o.a. in 1999 bij de opnamen van Raymond Scott: Chesterfield Arrangements 1937-1938. Maar ook op opnamen van Clare Fisher, Lee Konitz, Zoot Sims, Toots Thielemans, Tete Montoliu blueszangers Little Willie Littlefield en Blind John Davis verleende hij zijn bijdrage. Zijn grote ervaring maakte hem flexibel, Hij wist meteen wat de muzikale situatie nodig had. Ook was hij leraar aan het Hilversumse Conservatorium en had onder meer arrangeur/bassist Johan Plomp uit Enschede als leerling. Met Rob Langereis is een van de groten uit het naoorlogse jazzgebeuren in Nederland heengegaan.

 

Bijdrage: C.P. Vincentius

Reacties

Populaire posts van deze blog

CD: Mark Wade Trio - Event Horizon

Hoewel al twintig jaar actief, nu pas is er het debuutalbum van Mark Wade. Het was het wachten waard! Het album Event Horizon van het Mark Wade Trio is een genot om naar te luisteren. Basis Mark Wade, drummer Scott Neuman en pianist Tim Harrison hebben een puik album afgeleverd. De ritme sectie gidst je strak en soms verrassend door het album met op en top jazz melodielijnen van de piano. De ervaring van Wade spat er van af, eerder was hij actief voor gelouterde jazzmuzikanten als James Spaulding, Peter Eldridge en Don Byron. Het in eigen beheer uitgebrachte album bevat naast de cover 'If I only had a brain' nog acht eigen composities van Wade. Luister hier naar een aantal nummers van de cd of kijk voor meer informatie op: www.markwademusicny.com

Victor Kaihatu 1939 - 2014

Victor Kaihatu, een van de bekendste contrabassisten in Nederland is begin mei van dit jaar overleden. Hij werd in 1939 in Java geboren en was een van de Indische Nederlanders, zoals b.v. de gebroeders Pronk, die de bebop een warm hart toedroegen. Hij was van Molukse afkomst. In het begin van zijn carrière, begin jaren zestig, vormde hij samen met zijn broer Ferry de indorockformatie The Emeralds, waar de broers een aantal hits, zoals 'Memories' mee scoorden. Ook zal zijn naam verbonden blijven aan het krontjong ensemble, dat hij jarenlang leidde. Victor Kaihatu heeft bij een groot aantal uiteenlopende jazzformaties gespeeld. Vanaf begin jaren zestig tot midden jaren zeventig was hett vooral avant-gardejazz wat de klok sloeg. Zo maakte hij in de loop der jaren deel uit van de combo's van Nedley Elstak en Pierre Courbois en speelde hij later vier jaar bij Loek Dikker en bij het Willem Breuker kwartet. Het Misha Mengelberg kwartet ( met naast Mengelberg Piet Noordijk, Han B

Bix Beiderdecke’s laatste opnames, 80 jaar geleden

’t Was begin augustus 2011 tachtig jaar geleden dat kornettist Bix Beiderdecke in zijn huis in Queens, New York, een vlaag van verstandsverbijstering kreeg en onmiddellijk daarop overleed. Een gesloopte geest stierf in een gesloopt lichaam. De 28-jarige Beiderbecke was langdurig aan alcohol verslaafd. Drank was toentertijd in de Verenigde Staten nog niet grondwettelijk aan beperkende bepalingen onderhevig. De meeste spiritualiën bevatten ofwel ethanol ofwel het relatief goedkopere isopropyl. Goedkope alcohol bleek van tijd tot tijd een goedkope manier om blind te worden. Beiderbecke dronk zichzelf dood, op dezelfde manier waarop Amy Winehouse zich ten gronde richtte. Tegen het einde van de twintiger jaren was Bix Beiderbecke niet de beste of snelste trompettist in de jazzscene. Louis Armstrong hield die stoel al bezet. Beiderbecke exploreerde in een tijd waarin jazz ‘hot’ diende te zijn een ‘coolere’ benadering. Zijn lichtere trompetspel baseerde zich op zuiverheid en helderheid, m